Eerste dag: Liverpool

Strawberries

Op maandag morgen vertrok ik naar Liverpool. 't Was een aangename vlucht met Easyjet. Vertrekken om 9 uur en aankomen om 9 uur. Want ja, Engeland heeft een verschil van een uur. De dag ervoor had ik opgezocht van waar JmeO Liverpool zich bevind. Het is niet ver van het vliegveld, ongeveer 5 kilometer er vandaan. Dus zelfs lopend kan je er komen. En ja, ik trek wel eens de stoute schoenen aan en ben dus gaan lopen. Niet moelijk vooral naar het Noorden lopen als maar rechtdoor.

Tot mijn verbazing was 't weer bezonder warm die morgen. Ik had direkt al spijt dat ik mijn winterjas bij mij had, plus alle baggage, ookal was dat niet zo heel veel. Mijn laptoprugzak en een kleine weekendtas van zo'n 6/7 kilo.

Maar ik overleefde de afstand. Heerlijk om in het Engelse landschap te lopen. Er was een behoorlijk groot park, dus genoeg groen om van te genieten. Er was maar één afslag die ik in de gaten moest houden. Beaconsfield Road. Maar misschien beter bij iedereen bekend als de weg waar Strawberry Field zich bevind. Dat was ook de plek waar ik heen moest. Naar de Strawberries zelf, daar zit YWAM, dacht ik...

Niet dus. Ik kwam bedrogen uit. De website is verouderd en ze zijn inmiddels verhuist naar een andere plek in de stad. Gelukkig had ik mijn telefoon bij mij en Jude heeft mij geholpen om eerst een winkelcentrum te vinden, zodat ik wat ponden op zak had, en voor de bus en de nieuwe richting.

Bij Hopestreet uitstappen en dan op zoek naar de Anglicaanse kathedraal. Marius kwam mij uiteindelijk ophalen en zo ben ik toch nog goed aangekomen.

De Kathedraal

Oké, nu kreeg ik ook wat meer tekst en uitleg van waar YWAM zich bevindt en hoe het zo'n beetje in elkaar steekt. Vorig jaar zijn ze verhuist naar deze kathedraal.

In de kathedraal wel te verstaan. Daar links boven. Tenminste zo werd het mij aangewezen. Helaas geen tijd gehad om het kantoor ook echt te bezoeken. De studenten wonen trouwens recht tegenover de kathedraal. Daar staan een aantal woningen die bij de kerk horen. En in één van deze wonen de SOE studenten. 't Was erg leuk om ze allemaal weer te zien. Marius, Jude en Helen. Hieronder een foto van dit geweldige stel.

Tijdens dit bezoek waren 2 andere SOE leiders ook aanwezig. Britt en Linn. We doen zo'n bezoek juist om te weten hoe het met de studenten gaat en om ze juist ook te bemoedigen of te adviseren voor de volgende 6 weken van hun outreach.

't Gaat bijzonder goed met dit team. Ze doen veel aan evangelisatie en werken ook veel samen met verschillende kerken, waaronder de kathedraal. Maar ze proberen vooral contact te leggen met jongeren en studenten. Zo is Marius bezig om een aantal jongeren bij elkaar te krijgen met zijn favoriete hobby: voetbal. Hier mee wil hij ook een groepje starten die actief opzoek naar wie God is. De meiden hebben ook groepje gestart met een aantal meiden van de kerk. Die avond kwamen ze ook net bij elkaar.

Treasure Hunting

Nadat deze meiden weer naar huis zijn gegaan, zijn we een nieuwe uitdaging aangegaan. "Treasure Hunting". Dit is iets wat dit team vaak gebruikt heeft om evangelisatie te doen. Het is een simpel concept dat is overgewaaid uit de VS. Dit is het recept:

1. Je pakt een leeg vel papier + pen.


2. Maak wat categoriën, bijv plaats, persoon, personlijke gebedspunten en diversen.


3. Je bid en vraagt God voor een impressie*.


4. Als je iets hebt dan schrijf je dat op. Bijv, een woord of beeld, naam of plaats. En daarna plaats je ze in de verschillende categoriën waar je ze het beste kan plaatsen.


5. En met deze lijst ga je naar buiten op zoek naar de schat. Je gaat op zoek naar een persoon met behulp van deze losse woorden.


6. Willekeurig kan je mensen aanspreken met bijv. een naam op de lijst. "Hey, is your name Jenny?" Of je laat de lijst zien aan mensen en vraagt ze of ze je willen helpen.


7. Heb je de persoon niet gevonden, dan is het altijd goed om een gesprek te hebben met de persoon die je aanspreekt. En juist ook om ze te bemoedigen door bijv. te zeggen dat ze ook een schat van God zijn en dat Zijn liefde er ook voor hem/haar is.

* Impressie kan van alles zijn. Soms krijg je tijdens het bidden een naam of je ziet een beeld van bijv een bepaalde plek, een kleur of iets anders.

De zoektocht

Wij gingen die avond bidden voor clues - aanwijzingen voor onze schatkaart. Nou, 't was een hele variatie aan dingen. Zo hadden bijvoorbeeld Bakerstreet, meisje met leren jas, kerstverlichting, roze rode bollen, gele truck, en twee namen: Melissa en Peter.

Zo gingen wij hop de straat op met deze lijst. Eerst spraken we een aantal jongens aan, die duidelijk al wat drank op hadden. Maar juist ook heel erg open waren en wel wilden mee doen. Nee, geen van hun heette Peter en de andere aanwijzingen waren ook niet van toepassing. Maar we hadden een goed gesprek.

De volgende groep die wij aanspraken waren nog vrolijker. Dit waren een heel stel vriendinnen of collega's met één man erbij. Maar helaas ze konden ons niet verder helpen.

Later kwam Helen erbij en we besloten op te splitsen. Marius en ik zouden één kant opgaan en de meiden een andere. We waren op dat moment aangekomen bij een Chinees restaurant waar wat kerstlichtachtige verlichting hing. Dus ja, dat kan een clue zijn.

We hadden niet echt veel succes hier om iemand aan te spreken, behalve dan dat 2 jongens ons een bepaalde kant opstuurden. Je moet die kant op. Dus oké, wij gingen deze straat in. In die buurt vonden we de Rood Roze bollen (kunstwerk van straatverlichting) op een plein. Maar er was geen kip aanwezig.

Dus we liepen de andere kant maar weer op en daar kwamen een aantal wegwerkers tegen. Eén van hen werkte met een soort van gele kleine wegwerkerswagen. Dus héy, dat kan de gele truck wel zijn. Met hem hadden we ook een leuk gesprek. Maar nog geen Peter.

Hierna kwamen we in het nieuwe winkelcentrum van Liverpool. Daar vonden we ook een aantal clues. En daar zagen we ook een aantal meiden lopen in een leren jas. Uiteindelijk spraken we met een jongen en een meisje (met leren jas), en dat was ook een super goed gesprek. Ze vonden het erg leuk om te horen dat ze ook een schat van God zijn. Alleen helaas de namen klopten niet. Jammer, maar toch weer een leuk ontmoeting.

We zijn nog een keer terug geweest bij de Rood Roze bollen en ook bij het Chineese restaurant, maar we kwamen niet verder. Uiteindelijk zijn we terug gegaan.

Onze meiden hadden ook een boeiende tijd gehad. En ja! Zij hadden Melissa gevonden in Bakerstreet! Britt had het idee van dat is Melissa en liep direkt op haar af, wat dus ook zo bleek te zijn. Ze lieten haar de lijst zijn en er waren een aantal dingen die direkt op haar van toepassing waren. Zo hebben ze voor haar gebeden en ze was zo enthousiast dat ze wilde dat ze een foto zouden maken. Want ze vond dit zo'n gekke gebeurtenis dat ze het zich wilde herinneren juist ook de volgende dag. Want ja, met drank op weet je niet of het nu wel of niet gebeurd is.

Dus dat was dus echt super. De volgende morgen vertrokken Linn, Britt en ik naar Derby. Jude heeft ons er naar toegebracht. Maar ik vertel meer over Derby in het volgende blogbericht.