De tweede week in de FCM is voorbij gevlogen. Sinds ik heen en weer fiets is er een nieuwe uitdaging bij gekomen om op conditie te blijven en genoeg rust te nemen. Niet alleen lichamelijk, maar ook juist qua denkwerk en in relatie met God en mensen vergt deze studie veel. Maar ik ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb. God daagt mij uit om geheel te vertrouwen op Hem. En dan bedoel ik ook in alles. En uiteraard sta ik dan wel eens te stuiteren met veel zorgen aan mijn hoofd. Maar dan vraagt God mij om het los te laten en het allemaal aan Hem te geven. Wat zou ik anders moeten doen? Vertrouwen op Hem is mijn enige en beste optie. Wat dat betreft is God geweldig. Meer intimiteit met Hem is super! Ik ben benieuwd wat de komende gaat brengen. Ja, ja.. meer vertrouwen.
The second week in the FCM flew by. Since I travel back and forth on bike I have a new challenge to be in condition and rest well. Not only physically, but also in thought-process and in relation with God and people this study requires a lot. But I am happy that I made this choice. God challenges me to completly trust in Him. And I mean with that in everything. And of course I am bouncing around once in while with a lot of worries on my mind. But than God asks me to let go and give it all to Him What else could I do? Trusting Him is my only and best option. In this God is awesome. More intimacy with Him is superb! I am curious what next week will bring. Yeah.. more trust.
