Wordt vervolgd: In Berlijn

De Bundestag met mijzelf links daarvan.

Gebedsboekje

Hier is het boekje waar ik het over had in de nieuwsbrief. Suzanna had het initiatief genomen om voor ons en boekje te maken. Tijdens één van de stafvergaderingen had ze gevraagd of iedereen wilde bidden om aan ons wat bemoedigingen (profetieën) te geven. Dit is dus het boekje voor mij. Dus voor alle nieuwsgierigen die willen weten wat God met mij voor heeft.

Vert. pagina 1. 1 Timoteus 4:13-15

• Leg jezelf toe op spreken (preken) en lesgeven
• Verkwansel je gave niet
• Geef jezelf
• Houd je leven & doctrine goed in de gaten
• Zet door/houd vol.
• Je zal jezelf redden en degenen die naar je luisteren

Ik zie een beeld van jou. Je bent als een (baby) kuiken in zijn nest geweest tijdens je tijd in Skien. Gevoederd en groter en sterker gegroeid.

Maar nu is de juiste tijd voor jou om het nest te verlaten, om een risico te nemen, spreid je vleugels en vlieg. Het is eng maar wanneer je vertrouwt in God zal Hij je dragen en je zal geweldige dingen zien die je je niet kon voorstellen terwijl je in het nest zat.

Niets heeft de kracht om te redden dan Zijn naam... Jezus

• Het is zo hard nodig in Duitsland
• Mensen moeten het Vader Hart leren kennen dat alles breekt. Je moet bidden tegen de spirituele barrieres. Neem de authoriteit over je werk.

Hij zegent je met de juiste mensen - die hetzelfde hart hebben.
Hij zegent je met het juiste inzicht om te herkennen wat Duitsers nodig hebben.
Hij zegent je met genoeg financieën! En geef je bevestiging hier in.

De Heer is een God van liefde en voorziening. Hij zorgt voor zijn kinderen en zal nooit iets voor je zetten dat jij en hem niet samen door heen zou kunnen gaan. :)

Geloof in jezelf. Je hebt zoveel te geven en te ontvangen.

Spreuken 1:7a

Geef alles voor God.

Tweede dag: Derby

Alles Links

De volgende dag zijn met z'n vieren naar Derby vertrokken. Lekker links rijden. Oké, ik zat niet zelf achter het stuur, 't blijft best verwarrend dat omgekeerd denken. Het was nog best een zoektocht om JmeO Derby te vinden. Maar als je aan voorbijgangers om de weg vraagt dan wordt je toch wel de goede kant opgewezen. En daarbij zijn de Britten toch heel vriendelijk in ook. Dat merkte ik in Liverpool al, toen ik op zoek ging naar het winkelcentrum en de bus.

Overdale House

Uiteindelijk kwamen we er aan. Hier is het mooie gebouw waar YWAM Derby zich bevind.

Het is echt een heel mooi pand, maar 't heeft ook wel wat vreemde geschiedenis achter de rug. Voordat Jeugd met een Opdracht het wilde aanschaffen heeft iemand het in de brand gestoken. Zo is mij vertelt dat het met opzet was. Gelukkig is niet het hele gebouw in vlammen opgegaan en heeft JmeO het alsnog aangeschaft en is via de verzekering de schade hersteld.

Bij onze aankomst werden we al snel begroet door Jonathan en Suzanna. En we konden ook direkt aan de lunchtafel deelnemen. Een aantal staf en de DTS waren er ook. Na de lunch kwam Tim ook om ons te begroeten.

We hadden direkt al een druk programma. We kregen een rondleiding, uiteraard werd ons ook een slaapplek gegeven en we werden uitgenodigd om bij Paul en Karen, de basisleiders te komen eten. Dat was erg gezellig. Maar ook nodig om ons goed op de hoogte te brengen van hoe het gaat met de studenten.

's Avonds waren er de gesprekken met elk teamlid. Deze gesprekken gaan over het verloop van de outreach en de persoonlijke dingen die tijdens de outreach gebeuren. Dit team heeft zeker wat bemoediging nodig.

Pub

Later die avond zijn we met z'n allen naar een pub geweest. Juist ook om gezellig rond te hangen. Maar we wilden ook hier de Treasure Hunt te doen. Dus in het cafe hadden we een kort gebed en we schreven op wat voor indrukken we hadden.

Dit is wat we hadden: Iets groen, de kleur geel, iets dat schijnt en de naam Maria. Oké, we keken rond in de pub. En dit is wat we zagen op de bar stond een handtas, goudkleurig, en iets wat op een groene sjaal leek en 2 meiden die daar gezellig aan het kletsen waren. Dat moet het dan zijn. Omdat we met een grote groep waren, gingen alleen de meiden er op af.

Maar ze vertelden ons wel dat wij maar met een jongen moesten gaan kletsen. Oké, dus dat is wat we gedaan hebben. Er was toevallig ook een jonge knul aanwezig, tegen wie ik al hoi gezegd had. Dus toen hij terug kwam naar zijn tafeltje hadden we direkt een gesprek.

Na een tijdje kwamen de meiden terug. Wat bleek nu, het klopte weer. Eén van die meiden heette Mary, wat veel op Maria lijkt. En ze hadden een kort, maar goed gesprek.

Wij hadden in tussen al een goed gesprek met deze jongen. De dag ervoor hadden we gezocht naar Peter in Liverpool. Helaas niet gevonden, maar deze jongen heet Pete. Hij vertelde ons dat hij dakloos is en ook over hoe dat kwam. Uiteindelijk hebben we ook voor hem gebeden. Het is wel jammer dat we niet veel meer konden doen voor hem.

De volgende morgen vertrokken Linn en ik naar Berlijn. Britt zou nog een dag blijven in Derby en de volgende dag naar Berlijn komen. Dus wordt vervolgd.

Eerste dag: Liverpool

Strawberries

Op maandag morgen vertrok ik naar Liverpool. 't Was een aangename vlucht met Easyjet. Vertrekken om 9 uur en aankomen om 9 uur. Want ja, Engeland heeft een verschil van een uur. De dag ervoor had ik opgezocht van waar JmeO Liverpool zich bevind. Het is niet ver van het vliegveld, ongeveer 5 kilometer er vandaan. Dus zelfs lopend kan je er komen. En ja, ik trek wel eens de stoute schoenen aan en ben dus gaan lopen. Niet moelijk vooral naar het Noorden lopen als maar rechtdoor.

Tot mijn verbazing was 't weer bezonder warm die morgen. Ik had direkt al spijt dat ik mijn winterjas bij mij had, plus alle baggage, ookal was dat niet zo heel veel. Mijn laptoprugzak en een kleine weekendtas van zo'n 6/7 kilo.

Maar ik overleefde de afstand. Heerlijk om in het Engelse landschap te lopen. Er was een behoorlijk groot park, dus genoeg groen om van te genieten. Er was maar één afslag die ik in de gaten moest houden. Beaconsfield Road. Maar misschien beter bij iedereen bekend als de weg waar Strawberry Field zich bevind. Dat was ook de plek waar ik heen moest. Naar de Strawberries zelf, daar zit YWAM, dacht ik...

Niet dus. Ik kwam bedrogen uit. De website is verouderd en ze zijn inmiddels verhuist naar een andere plek in de stad. Gelukkig had ik mijn telefoon bij mij en Jude heeft mij geholpen om eerst een winkelcentrum te vinden, zodat ik wat ponden op zak had, en voor de bus en de nieuwe richting.

Bij Hopestreet uitstappen en dan op zoek naar de Anglicaanse kathedraal. Marius kwam mij uiteindelijk ophalen en zo ben ik toch nog goed aangekomen.

De Kathedraal

Oké, nu kreeg ik ook wat meer tekst en uitleg van waar YWAM zich bevindt en hoe het zo'n beetje in elkaar steekt. Vorig jaar zijn ze verhuist naar deze kathedraal.

In de kathedraal wel te verstaan. Daar links boven. Tenminste zo werd het mij aangewezen. Helaas geen tijd gehad om het kantoor ook echt te bezoeken. De studenten wonen trouwens recht tegenover de kathedraal. Daar staan een aantal woningen die bij de kerk horen. En in één van deze wonen de SOE studenten. 't Was erg leuk om ze allemaal weer te zien. Marius, Jude en Helen. Hieronder een foto van dit geweldige stel.

Tijdens dit bezoek waren 2 andere SOE leiders ook aanwezig. Britt en Linn. We doen zo'n bezoek juist om te weten hoe het met de studenten gaat en om ze juist ook te bemoedigen of te adviseren voor de volgende 6 weken van hun outreach.

't Gaat bijzonder goed met dit team. Ze doen veel aan evangelisatie en werken ook veel samen met verschillende kerken, waaronder de kathedraal. Maar ze proberen vooral contact te leggen met jongeren en studenten. Zo is Marius bezig om een aantal jongeren bij elkaar te krijgen met zijn favoriete hobby: voetbal. Hier mee wil hij ook een groepje starten die actief opzoek naar wie God is. De meiden hebben ook groepje gestart met een aantal meiden van de kerk. Die avond kwamen ze ook net bij elkaar.

Treasure Hunting

Nadat deze meiden weer naar huis zijn gegaan, zijn we een nieuwe uitdaging aangegaan. "Treasure Hunting". Dit is iets wat dit team vaak gebruikt heeft om evangelisatie te doen. Het is een simpel concept dat is overgewaaid uit de VS. Dit is het recept:

1. Je pakt een leeg vel papier + pen.


2. Maak wat categoriën, bijv plaats, persoon, personlijke gebedspunten en diversen.


3. Je bid en vraagt God voor een impressie*.


4. Als je iets hebt dan schrijf je dat op. Bijv, een woord of beeld, naam of plaats. En daarna plaats je ze in de verschillende categoriën waar je ze het beste kan plaatsen.


5. En met deze lijst ga je naar buiten op zoek naar de schat. Je gaat op zoek naar een persoon met behulp van deze losse woorden.


6. Willekeurig kan je mensen aanspreken met bijv. een naam op de lijst. "Hey, is your name Jenny?" Of je laat de lijst zien aan mensen en vraagt ze of ze je willen helpen.


7. Heb je de persoon niet gevonden, dan is het altijd goed om een gesprek te hebben met de persoon die je aanspreekt. En juist ook om ze te bemoedigen door bijv. te zeggen dat ze ook een schat van God zijn en dat Zijn liefde er ook voor hem/haar is.

* Impressie kan van alles zijn. Soms krijg je tijdens het bidden een naam of je ziet een beeld van bijv een bepaalde plek, een kleur of iets anders.

De zoektocht

Wij gingen die avond bidden voor clues - aanwijzingen voor onze schatkaart. Nou, 't was een hele variatie aan dingen. Zo hadden bijvoorbeeld Bakerstreet, meisje met leren jas, kerstverlichting, roze rode bollen, gele truck, en twee namen: Melissa en Peter.

Zo gingen wij hop de straat op met deze lijst. Eerst spraken we een aantal jongens aan, die duidelijk al wat drank op hadden. Maar juist ook heel erg open waren en wel wilden mee doen. Nee, geen van hun heette Peter en de andere aanwijzingen waren ook niet van toepassing. Maar we hadden een goed gesprek.

De volgende groep die wij aanspraken waren nog vrolijker. Dit waren een heel stel vriendinnen of collega's met één man erbij. Maar helaas ze konden ons niet verder helpen.

Later kwam Helen erbij en we besloten op te splitsen. Marius en ik zouden één kant opgaan en de meiden een andere. We waren op dat moment aangekomen bij een Chinees restaurant waar wat kerstlichtachtige verlichting hing. Dus ja, dat kan een clue zijn.

We hadden niet echt veel succes hier om iemand aan te spreken, behalve dan dat 2 jongens ons een bepaalde kant opstuurden. Je moet die kant op. Dus oké, wij gingen deze straat in. In die buurt vonden we de Rood Roze bollen (kunstwerk van straatverlichting) op een plein. Maar er was geen kip aanwezig.

Dus we liepen de andere kant maar weer op en daar kwamen een aantal wegwerkers tegen. Eén van hen werkte met een soort van gele kleine wegwerkerswagen. Dus héy, dat kan de gele truck wel zijn. Met hem hadden we ook een leuk gesprek. Maar nog geen Peter.

Hierna kwamen we in het nieuwe winkelcentrum van Liverpool. Daar vonden we ook een aantal clues. En daar zagen we ook een aantal meiden lopen in een leren jas. Uiteindelijk spraken we met een jongen en een meisje (met leren jas), en dat was ook een super goed gesprek. Ze vonden het erg leuk om te horen dat ze ook een schat van God zijn. Alleen helaas de namen klopten niet. Jammer, maar toch weer een leuk ontmoeting.

We zijn nog een keer terug geweest bij de Rood Roze bollen en ook bij het Chineese restaurant, maar we kwamen niet verder. Uiteindelijk zijn we terug gegaan.

Onze meiden hadden ook een boeiende tijd gehad. En ja! Zij hadden Melissa gevonden in Bakerstreet! Britt had het idee van dat is Melissa en liep direkt op haar af, wat dus ook zo bleek te zijn. Ze lieten haar de lijst zijn en er waren een aantal dingen die direkt op haar van toepassing waren. Zo hebben ze voor haar gebeden en ze was zo enthousiast dat ze wilde dat ze een foto zouden maken. Want ze vond dit zo'n gekke gebeurtenis dat ze het zich wilde herinneren juist ook de volgende dag. Want ja, met drank op weet je niet of het nu wel of niet gebeurd is.

Dus dat was dus echt super. De volgende morgen vertrokken Linn, Britt en ik naar Derby. Jude heeft ons er naar toegebracht. Maar ik vertel meer over Derby in het volgende blogbericht.