De Bundestag met mijzelf links daarvan.zaterdag 28 maart 2009
Gebedsboekje
Hier is het boekje waar ik het over had in de nieuwsbrief. Suzanna had het initiatief genomen om voor ons en boekje te maken. Tijdens één van de stafvergaderingen had ze gevraagd of iedereen wilde bidden om aan ons wat bemoedigingen (profetieën) te geven. Dit is dus het boekje voor mij. Dus voor alle nieuwsgierigen die willen weten wat God met mij voor heeft.
Vert. pagina 1. 1 Timoteus 4:13-15- Leg jezelf toe op spreken (preken) en lesgeven
- Verkwansel je gave niet
- Geef jezelf
- Houd je leven & doctrine goed in de gaten
- Zet door/houd vol.
- Je zal jezelf redden en degenen die naar je luisteren
Ik zie een beeld van jou. Je bent als een (baby) kuiken in zijn nest geweest tijdens je tijd in Skien. Gevoederd en groter en sterker gegroeid.Maar nu is de juiste tijd voor jou om het nest te verlaten, om een risico te nemen, spreid je vleugels en vlieg. Het is eng maar wanneer je vertrouwt in God zal Hij je dragen en je zal geweldige dingen zien die je je niet kon voorstellen terwijl je in het nest zat.
Niets heeft de kracht om te redden dan Zijn naam... Jezus- Het is zo hard nodig in Duitsland
- Mensen moeten het Vader Hart leren kennen dat alles breekt. Je moet bidden tegen de spirituele barrieres. Neem de authoriteit over je werk.
Hij zegent je met de juiste mensen - die hetzelfde hart hebben.
Hij zegent je met het juiste inzicht om te herkennen wat Duitsers nodig hebben.
Hij zegent je met genoeg financieën! En geef je bevestiging hier in.
De Heer is een God van liefde en voorziening. Hij zorgt voor zijn kinderen en zal nooit iets voor je zetten dat jij en hem niet samen door heen zou kunnen gaan. :)
Geloof in jezelf. Je hebt zoveel te geven en te ontvangen.
Spreuken 1:7a
Geef alles voor God.
Tweede dag: Derby
Alles Links
De volgende dag zijn met z'n vieren naar Derby vertrokken. Lekker links rijden. Oké, ik zat niet zelf achter het stuur, 't blijft best verwarrend dat omgekeerd denken. Het was nog best een zoektocht om JmeO Derby te vinden. Maar als je aan voorbijgangers om de weg vraagt dan wordt je toch wel de goede kant opgewezen. En daarbij zijn de Britten toch heel vriendelijk in ook. Dat merkte ik in Liverpool al, toen ik op zoek ging naar het winkelcentrum en de bus.
Overdale House
Uiteindelijk kwamen we er aan. Hier is het mooie gebouw waar YWAM Derby zich bevind.
Het is echt een heel mooi pand, maar 't heeft ook wel wat vreemde geschiedenis achter de rug. Voordat Jeugd met een Opdracht het wilde aanschaffen heeft iemand het in de brand gestoken. Zo is mij vertelt dat het met opzet was. Gelukkig is niet het hele gebouw in vlammen opgegaan en heeft JmeO het alsnog aangeschaft en is via de verzekering de schade hersteld.
Bij onze aankomst werden we al snel begroet door Jonathan en Suzanna. En we konden ook direkt aan de lunchtafel deelnemen. Een aantal staf en de DTS waren er ook. Na de lunch kwam Tim ook om ons te begroeten.
We hadden direkt al een druk programma. We kregen een rondleiding, uiteraard werd ons ook een slaapplek gegeven en we werden uitgenodigd om bij Paul en Karen, de basisleiders te komen eten. Dat was erg gezellig. Maar ook nodig om ons goed op de hoogte te brengen van hoe het gaat met de studenten.
's Avonds waren er de gesprekken met elk teamlid. Deze gesprekken gaan over het verloop van de outreach en de persoonlijke dingen die tijdens de outreach gebeuren. Dit team heeft zeker wat bemoediging nodig.
Pub
Later die avond zijn we met z'n allen naar een pub geweest. Juist ook om gezellig rond te hangen. Maar we wilden ook hier de Treasure Hunt te doen. Dus in het cafe hadden we een kort gebed en we schreven op wat voor indrukken we hadden.
Dit is wat we hadden: Iets groen, de kleur geel, iets dat schijnt en de naam Maria. Oké, we keken rond in de pub. En dit is wat we zagen op de bar stond een handtas, goudkleurig, en iets wat op een groene sjaal leek en 2 meiden die daar gezellig aan het kletsen waren. Dat moet het dan zijn. Omdat we met een grote groep waren, gingen alleen de meiden er op af.
Maar ze vertelden ons wel dat wij maar met een jongen moesten gaan kletsen. Oké, dus dat is wat we gedaan hebben. Er was toevallig ook een jonge knul aanwezig, tegen wie ik al hoi gezegd had. Dus toen hij terug kwam naar zijn tafeltje hadden we direkt een gesprek.
Na een tijdje kwamen de meiden terug. Wat bleek nu, het klopte weer. Eén van die meiden heette Mary, wat veel op Maria lijkt. En ze hadden een kort, maar goed gesprek.
Wij hadden in tussen al een goed gesprek met deze jongen. De dag ervoor hadden we gezocht naar Peter in Liverpool. Helaas niet gevonden, maar deze jongen heet Pete. Hij vertelde ons dat hij dakloos is en ook over hoe dat kwam. Uiteindelijk hebben we ook voor hem gebeden. Het is wel jammer dat we niet veel meer konden doen voor hem.
De volgende morgen vertrokken Linn en ik naar Berlijn. Britt zou nog een dag blijven in Derby en de volgende dag naar Berlijn komen. Dus wordt vervolgd.
De volgende dag zijn met z'n vieren naar Derby vertrokken. Lekker links rijden. Oké, ik zat niet zelf achter het stuur, 't blijft best verwarrend dat omgekeerd denken. Het was nog best een zoektocht om JmeO Derby te vinden. Maar als je aan voorbijgangers om de weg vraagt dan wordt je toch wel de goede kant opgewezen. En daarbij zijn de Britten toch heel vriendelijk in ook. Dat merkte ik in Liverpool al, toen ik op zoek ging naar het winkelcentrum en de bus.
Overdale House
Uiteindelijk kwamen we er aan. Hier is het mooie gebouw waar YWAM Derby zich bevind.
Het is echt een heel mooi pand, maar 't heeft ook wel wat vreemde geschiedenis achter de rug. Voordat Jeugd met een Opdracht het wilde aanschaffen heeft iemand het in de brand gestoken. Zo is mij vertelt dat het met opzet was. Gelukkig is niet het hele gebouw in vlammen opgegaan en heeft JmeO het alsnog aangeschaft en is via de verzekering de schade hersteld.Bij onze aankomst werden we al snel begroet door Jonathan en Suzanna. En we konden ook direkt aan de lunchtafel deelnemen. Een aantal staf en de DTS waren er ook. Na de lunch kwam Tim ook om ons te begroeten.
We hadden direkt al een druk programma. We kregen een rondleiding, uiteraard werd ons ook een slaapplek gegeven en we werden uitgenodigd om bij Paul en Karen, de basisleiders te komen eten. Dat was erg gezellig. Maar ook nodig om ons goed op de hoogte te brengen van hoe het gaat met de studenten.
's Avonds waren er de gesprekken met elk teamlid. Deze gesprekken gaan over het verloop van de outreach en de persoonlijke dingen die tijdens de outreach gebeuren. Dit team heeft zeker wat bemoediging nodig.
Pub
Later die avond zijn we met z'n allen naar een pub geweest. Juist ook om gezellig rond te hangen. Maar we wilden ook hier de Treasure Hunt te doen. Dus in het cafe hadden we een kort gebed en we schreven op wat voor indrukken we hadden.
Dit is wat we hadden: Iets groen, de kleur geel, iets dat schijnt en de naam Maria. Oké, we keken rond in de pub. En dit is wat we zagen op de bar stond een handtas, goudkleurig, en iets wat op een groene sjaal leek en 2 meiden die daar gezellig aan het kletsen waren. Dat moet het dan zijn. Omdat we met een grote groep waren, gingen alleen de meiden er op af.
Maar ze vertelden ons wel dat wij maar met een jongen moesten gaan kletsen. Oké, dus dat is wat we gedaan hebben. Er was toevallig ook een jonge knul aanwezig, tegen wie ik al hoi gezegd had. Dus toen hij terug kwam naar zijn tafeltje hadden we direkt een gesprek.
Na een tijdje kwamen de meiden terug. Wat bleek nu, het klopte weer. Eén van die meiden heette Mary, wat veel op Maria lijkt. En ze hadden een kort, maar goed gesprek.
Wij hadden in tussen al een goed gesprek met deze jongen. De dag ervoor hadden we gezocht naar Peter in Liverpool. Helaas niet gevonden, maar deze jongen heet Pete. Hij vertelde ons dat hij dakloos is en ook over hoe dat kwam. Uiteindelijk hebben we ook voor hem gebeden. Het is wel jammer dat we niet veel meer konden doen voor hem.
De volgende morgen vertrokken Linn en ik naar Berlijn. Britt zou nog een dag blijven in Derby en de volgende dag naar Berlijn komen. Dus wordt vervolgd.
Abonneren op:
Posts (Atom)